Our eyes were connected, as he walked towards my direction. He smiled sheepishly, showing his youthful charm. He took off his shirt, still smiling as he handed it to me. I hanged his shirt while he traced his steps to my room.

I followed his lead and found him lying on my bed. As I approach him, he motioned for me to lie beside him. I smiled, then shyly stood on the opposite side of the bed. I gazed at his body, his youthful charm seemed to vanish as I looked as his manly torso. I knelt on his side then finally rested my head on his shoulder. He softly clasped his arms around me as if owning me.

Automatically, I placed my hand on his chest. I instincttively caressed it while he held my arm. I moved my hand vertically downward on his torso as if tracing an invisible line up to his navel. He caught my hand then gently placed his fingers on the spaces of my hand. I looked at him as we locked our fingers, and to my surprise he did the same thing. We rested our interlocked fingers on his abs as we still looked at each other's faces.

I held my head up and gave him a soft kiss on the cheek and his neck then rested my head back on his shoulder. "Tulog ka na Bhe...", he said softly. I simply smiled and closed my eyes. Felt his warm body near mine. His manly smell filling up my lungs to my delight. As the sound of the whirring electric fan convey a peaceful setting, we both drifted to sleep with smiles on our faces.

"Mahal na mahal ko ang Bhebe ko..."

Yun lang ang nasa isip ko araw araw. Mahal na mahal na mahal ko sya...

---

Dyosa: "Bhe, kelan nga ulet naging tayo?"

Bhe: "Yun nga din tanong ko sayo eh."

Dyosa: "hmmmp... 15 nalang bhe. Yun naman din yun unang beses na sinabi ko sayong gusto kita"

Bhe: "sige bhe... 15 nalang... I love you!!!"

Hindi ko din alam kung anung pumasok sa isip ko. Ang unang plano ko talaga eh maging laro lang ang lahat. Ang sabi ko sa sarili ko eh hindi ako kailan man maiinlove ulet sa straight. Naramdaman ko na masaktan ng lubos dahil sa pagmamahal sa lalaking ginamit lang ako. Bukod pa dun, alam kong may girlfriend sya. Kaya alam kong hindi magiging totoo ang lahat ng sasabihin nya patungkol sa pagmamahal nya saken.

Pero eto ako ngayon, kinakain lahat ng sinasabi ko. Mahal na mahal ko na ang lalaking tinatawag ko at tinatawag akong BHE...

---

Yes mga kapatid. Isa po akong kabit. AT PROUD AKO DUN!!! Dahil alam ko at nararamdaman ko mahal nya rin ako. Dumating na ako sa punto na syempre nagdalawang isip ako patungkol sa pagmamahal nya. Pero time and time again napatunayan nyang mahal nya din ako.

Dyosa: "Bhe mahal mo ba talaga ako?"

Bhe: "Ou naman!!! Mahal kita dahil sa taglay mong pambihira! Hindi dahil sa mga materyal na bagay na binibigay mo."

Dyosa: "Eh bat hindi ko maramdaman?"

Bhe: "Napaiyak mo ako bhe... Hindi ko na alam kung pano ko pa ipaparamdam. Basta mahal kita... Maniwala ka..."

---

Isang cap na mamahalin ang binili ko para sa kanya. Tuwang tuwa talaga sya sa regalo kong yun. At nung sinuot nya, bagay na bagay naman talaga sa kanya. Hindi ako nanghihinayang nung binili ko yung cap na yun para sa kanya. Dugo't pawis (as in super dmaing pawis dahil ang init sa linya) ang pinuhunan ko dun. At nung nakita kong suot nya, at tuwang tuwa sya, wala na... It made my day!

---

Dyosa: "Bhe, iwan kong bukas yung bahay ko, kunin mo nalang yung cap mo dito. Ilock mo nalang po. Kaw napo bahala."

Bhe: "O sige bhe, ingat ka po pag pasok."

after a while...

Dyosa: "Bhe, nakita mo napo? Nakaalis ka na po ba?"

Bhe: "Bhe, andito pa po ako sa bahay mo. Grabeh bhe, ang dumi ng bahay mo! Yuck!"

Dyosa: "Hindi naman! yung kitchen lang! Eh sa wala akong time eh hirap kaya maging supervisor!"

Bhe: "Pati bhe yung CR mo! Yuck!"

Dyosa: "O sige na! Madumi nah! whahahha!"

Matapos ang mahabang half day...

Bhe: "Bhe, kakaalis ko lang sa bahay mo. Nilinis ko po. Nilock ko na din po. Uwi na po akong Manila. I love you!!!"

Nang binuksan ko ang bahay ko, Nagulat ako sa sobrang linis ng bahay ko! Sa totoo lang kinilig ako! This is the first time na pinagsilbihan ako ng taong mahal ko. AYoko na ngang magluto kasi ang linis talaga ng kitchen ko! At sa simula nun, binigay ko na ang buhay ko sa kanya....

---

Just recently, nalagpasan namin ng Bhebe ko ang isang big hurdle sa relationship namin. Meron akong ginawa na I'm not so proud of. Hanggang ngayon naguiguilty pa rin ako sa ginawa ko. Pero dahil dun, nalaman ko ang isang bagay sa tungkol sa Bhebe ko. Pero kahit pa nalaman ko yun, hindi sumagi sa isip ko na iwan ko sya. Tutulungan ko sya. Dahil mahal na mahal ko sya. Nagpapasalamat ako dahil nagawa akong patawarin ng lalaking pinakamamahal ko. Hindi ko sya iiwan. Kahit anu pang sabihin ng iba. Mahal na mahal ko sya... Ang Bhehe ko...

Para sayo to Bhebe ko!

Nakakaloka ang mga balita ngayon. Super dami talagang tao na walang magawa sa buhay. Wala sigurong friends sa buhay at super lungkot kaya kahit hindi sila inaaway eh nang-aaway. Siguro yun lang ang outlet nila sa miserable nilang buhay.

Ako naman, naglalabas naman ako ng point of view ko sa mga current issues. Syempre, parang feeling ko as an educated person I have the responsibility to say my side on the things that are happening around me. Pero minsan talaga, pag hindi ko masabi outright yung mga frustrations ko, I usually turn to this blog. Meron akong ishehsare na frustration na kahit papano eh inaamin ko hindi ko pa rin maibaon sa limot.

---

Kahapon, ako'y bumili sa SM San Lazaro Supermarket ng mga deli breads ng Gardenia. Pumila ako sa isnag blue lane at dun sa pumwesto sa likod ng isang matandang lalaki na puro galing meat section ang binili. Medyo natagalan nga yung pag tayo ko kasi walang Bagger Boy. Mamayang konti pa, may dumating na matangkad na payatolang otoko sa cashier line na yun.

Napako ang tingin ko sa lalaking yon. Bumalik sa isipan ko yung mga masasakit na damdamin ang akala ko eh naibaon ko na sa limot. Kahawig na kahawig nya talaga.

Ang pagkanipis ng kanyang bulto.

Ang pagkapayat ng kanyang mga braso.

Yung mukha nyang napakaamo.

Yung mala-anghel na lalaking minsan sa buhay ko ay minahal ko ng lubos...

---

A MONSTER!!! Yun sya! He's a capital MONSTER disguised as a Filipino teacher! He's a predator who preys on people who are under his authority! Sana wag nyang abusuhin ang authority nya! Even the thought of him doing the nasty with those kids is enough to make my blood boil! PREDATOR!!! MONSTER!!! Here's a song for you!!!

Yan ang sinasabi ko!!! May issue, ibang attack, ibang timpla!!! Finally may dumating na indie na worth watching!!! ang pretty ni IC Mendoza dito ah! Infairness!!! Super excited nko dito!!!