My Lie to you
by Hatsune Miku

Nakakarelate ako sa kantang to. Yung hindi mo pag sabi sa totoong nararamdaman mo dahil alam mo mas convinient yun sa minamahal mo. Ay!!! relate na relate ako!


Hello/How are you
by Hatsune Miku

ang cool nung song!!! Ang ganda ganda!!!


Dancer in the Dark
Megurine Luka

SOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO GANDA!!!!!! Fast tapos biglang nag piano and violin!


The Girl who doesn't know how to love
by Megurine Luka

Soft rock! May fav genre!

Ayan kasi! Ayaw mo makinig!!! Andami nang mga bubuyog na nagsasabi sayo sa tunay na pagkatao nya, hindi ka pa din nakinig! Ngayon crayola much ka. Honestly, hindi ako naawa. Sabi nga nung isang showbiz oriented show na napanood ko, hindi nya maamoy ang tindera ng isda! yun nah!



Isa lang masasabi ko sa statement ni KC na: "Hindi ko kayang ibigay ang gusto nya..."



ALAM NAH!!!!

He called me nay...




Mangiyak ngiyak ako...




Nadurog yung puso ko...



Bakit pa kasi ako nagreact sa twit nya???




Sasaktan lang naman nya ako ulet...




Haaaaay... Di ko alam...

yep... he broke my heart when he walked away...

Mangiyak ngiyak naman ako sa kantang ito ni Stevie Hoang. Humingi ako ng chance dati na patunayan na kaya ko syang ipaglaban. Basta sabihin nya lang na dun lang ako sa tabi nya. Babaguhin ko pagkatao ko para lang maging ok kami. Wow... Iba talaga gumawa ng kanta tong si Stevie Hoang!


Better Man
by Stevie Hoang

But I already said goodbye... There's no turning back!

QUESTION...



PROUD TO BE AN ENGINEER!!!

At hindi lang basta isang engineer...

ISANG CHEMICAL ENGINEER!!! Yeahbah!

Ay!!! Ang ganda ng Vid na ito ni Miku!!! sooooooooooooooo K-On-ish!!!


Symphony
by Hatsune Miku

Romaji lyrics

English lyrics

nokotta noha gareki no umi to kizuato dake migite ga kimi no netsu wo omoide shiteru hitori bocchino boku to kimi ni sabi tsui ta koe de naniwo hikikae nishitemo todoke taito omotta karada ha ugoka nakute koe mo koku ku sabi teshimatte kokoroha itami wo mashi te anshinshi tayo kimi ni kiko eteiruno ? futashika de choushi hazure no Symphony Symphony kyoumei no nagori wo supottoraito ha haku akari wo mane te boku wo kurayami ni tsure teiku sono mae ni kaki kesa reru mae ni douka utawo karada wa ugoka nakute koe mo koku ku sabi teshimatte kokoro wa itami wo mashi te anshinshi tayo kimi ni kiko eteiruno ? niji noyouni kasanariatta Symphony Symphony kyoumei no nagori wo tsumugo u

Only the vast sea knows of the scars I hold Buried deep within my soul I remember how warm your hand use to be When it would stroke my cheek If only I could hear your voice once more maybe I wouldn't feel all alone But don't worry none could take your place In my heart you'll always stay It's like can't even move own my feet I can feel my own voice painfully rusting My heart is telling me I'm in agony and yet so I feel relieved.. Hey do you think you can hear me now? I can't hear you because your drowned out by the sound Symphony Symphony Only the resonance remains now The Spotlight starts too mimic a very dim light As if the day had turned too night Before all of this, do you think for one last time that I could hear your song? It's like can't even move own my feet I can feel my own voice painfully rusting My heart is telling me I'm in agony and yet so I feel relieved Hey do you think you can hear me now?　A rainbow has overlapped your voice somehow Symphony　Symphony　Only the spinning resonance remains now

yeahbah! May bago nanaman ako ng favorite Miku Song! hihi!!!

Nagising ako sa isang panaginip. Mabigat yung nararamdaman ko. Hindi ko akalain na mapapanaginipan ko sya ulet...

Bumaba ng jeep ang lalaking iyon. Blue polo shirt ang kanyang damit. May hawak syang plastic na may lamang box. Nakatingin lang sya. Nakangiti sya animo'y isang anghel. Ilang sandali pa naglakad na sya patungo sa aking direksyon.

Nakangiti ako nung binati ko sya. Pareho kaming nakangiti sa isa't isa. Nakatitig ako sa mala-anghel nyang mukha. Sabay kaming pumasok dun sa bahay sa panaginip. Pinaupo ko sya sa harap ng dining table. Inofferan ko sya ng kape at um-oo naman sya.

Matapos kong magtimpla ng kape, umupo ako sa upuan sa harap nya. Muli kaming nagkatitigan, nararamdamn ko ang pag lambot puso ko habang nakatingin sa anghel na iyon. Matagal kami sa ganung ayos. Walang imik. Animo'y nag-uusap sa tingin.

"Mahal naman kita eh, kinailangan ko lang mag-isip...", basag nya sa katahimikan. Sa puntong iyon, naramdaman kong tumulo ang mga luha ko. Hindi ko alam kung sa isip ko lang yun o talagang nangyari sya. Pero nawalang namutawi sa bibig ko kundi... "Tama na.. Tama na... Tama na.."

Nagising ako na punong puno ng emosyon ang puso at punong puno ng kanyang alaala ang isipan...

---

Birthday mo ngayon. Wala akong masabi kundi happy birthday sayo. Alam ko nagpromise ako sayo na magluluto ako ng creme puffs sa birthday mo. Hindi ko na yun magagawa dahil busy na ako sa pagiging ako.

Nagpapasalamat ako sayo, dahil ikaw yung naging daan para mabuksan yung isip ng kaibigan ko sa tunay na pagkatao nya. Pero hanggang dun nalang, dahil kahit na ikaw pa yung naging instrumento sa positibong bagay na yun, mas marami ka pa ring negatibong naidulot sa aming dalawa. Kaya...

Happy Birthday nalang!

-Whilhelmina Dyosa

Daming sorry sa inyo mga friends sa blogosphere! Busy ang Dyosang ito sa pagiging bisora! 12 hrs ba naman yung shift so bonggang bongga pagod talaga! Medyo bummed pa din ako sa pagkamatay ni Boss Ram, tapos yung pagkawala ni Jecko, soooo ayun, medyo nagtatry pako magrecover... Anyway, basta pag nakaluwag-luwag na, isasideline ko na ulet ang blogger life ko! O sya! Till next time!

-Whilhelmina Dyosa

Isa sa pinakadahilan kung baket kahit papano eh nakamove on ako sa nangyari samin ni Michael eh dahil sa isa kong anak. Let's call him Jeco, which stands for Junakis na Eco. Ekonomista kasi tong anak kong ito. And I think he is one of the few na talagang who really likes his chosen field.

Anyway, factor sya sa pag move on ko kasi dumepende ako sa kanya. Yun bang lahat ng feelings of longing sa puso ko, sa kanya ko binigay. Napili ko sya kasi pareho kami nang nararamdaman. Bawat pagtext nya sken ng nangyayari sa kanila nung gf nya, part of me nasasaktan din kasi I really emphatize sa kanya. Dahil ako mismo, naramdaman ko din yung nararamdaman nya, ganun din kasi ginawa saken ni Michael.

Everyday magkatext kami, kahit na hindi namin napag-uusapan na yung ex-gf nya. Natutuwa nga ako actually pag magkatext kami. This is the 1st time na nagtext saken ang anak ko na walang kailangan saken. Magtetext yan ng "Nay, papasok na po ako, ingat po kayo". "Nay, nakauwe nako, ingat po kayo sa pagpasok." Sa totoo lang, nakakataba ng puso. Kaya siguro I was more fond of him kesa sa iba kong anak. Nung uwian pa ako mula Manila-Cavite because of work, kahit anung pagod ko sa planta, basta alas singko na ng hapon, excited nako kasi alam ko makakatext ko na si Jeco. Nakakawala ng pagod habang nakaupo ako sa bus at katext ko sya. I was really looking forward yung travel time namin. Sya papunta sa work, ako pauwe, kasi alam ko magkakatext kami. Minsan nga, kung anu nalang mapag-usapan.

Siguro nasanay lang ako na katext ko sya lagi, kaya pag hindi sya nagtetext nalulungkot talaga ako. Hindi ko akalain na magiging ganun sya kaimportante saken. Siguro masyado lang akong naging attached sa kanya. May isang beses nga eh, out of the blue, inisip ko pano kung mawala na si Jeco bigla. The mere thought of it broke my heart. May pumiga sa puso ko dahilan kaya lumuha ako. Grabeh sa bus ako nag-eemote nun ah. Dahil hindi ko akalain na ganun na sya katimbang sa puso ko.

At ngayon, nagpaalam sya. Gusto nya muna daw mapag-isa. Naiintindihan ko naman sya sa gusto nya. Kaya lang, parang feeling ko mawawala na din sya. Feeling ko sa araw na lilipas na mawawala sya, mangungulila ako sa kanya. Nakasanayan ko na kasing andyan sya. At sa mga araw na wala sya, wala akong choice kundi turuan ulet yung sarili ko na wala akong masasandalan. Wala akong aasahan.

Sana pag okay na sya, at sasabihin nyang, Nay, okay na po ako!, sana masabi ko sa kanya na namiss ko sya. Sana magawa ko pa din syang ibalik sa special place nya sa puso ko. Sana pag bumalik na sya, I still care for him. Dahil ngayon palang sinisimulan ko nang mabuhay ulet ng wala sya. Sana hindi umabot sa time na wala na rin akong pakialam na bumalik sya.

Mahalaga sya talaga saken. This is the 1st time na umiyak ako dahil sa attachment ko sa isa sa mga anak ko. Pero wala na akong magagawa kasi yun ang kagustuhan nya. Sana nga makamove on na sya. Because I know he deserves to be happy.