My friend Oliver asked me to write more of myself in my blog. I'm granting his wish. I would write parts of my life in random for the next posts so watch out for that.
For those who don't know it. My nickname is actually Betong. It was given to me by my Yaya Toyang. My family normally calls me the name at home or anywhere. I was never called Wilbert at our house (except when my mom's angry). It varies depending who's calling me at the house. Ate uses Tongski, Kuya Doc calls me Tong-Bets, my dad uses isang malutong na BETONG!. There are also people who call me Betong. I actually feel a sense of closeness when they do. After all, only those who I consider close to me are permitted to call me Betong. Here they are:
Si Jeane Marie Tegio. Close talaga kame niyan. Lahat ng baho namen sa aming dalawa namin shineshare. Iyakan at awayan kami nyan! Mahal ko yang bruhang yan. Pet name ko sa kanya, Bakla or Menggay.
Si Rescy Banzon. Sya lang naman ang partner in crime ko sa pangookaray at paggagagala. Pareho kaming in between. Pet name: Resban, Ate Res or Essang
Si Christine Mañoza. naku ang buhok! Ang haba ng buhok nyan! Ang tawag nya sken nun. Wilvert! Tapos naging Vetong! Wahahhha! Pet name: Tintin
Si Elena Tabuada. Ang pinakamaliit! As in little! Parang bata! Wahahhaha! Pangarap nyang maging social worker sa mga batang katulad at kasize nya! whahahha!: Pet name: Lhen
Si Gypsy Grace Baje. Naku ang dakilang boy terminator! Wahahhah! Ghie sana makahanap ka na ng lalaking para syo wag ung lalaki ng iba ha! Whahahah! Pet name: Ghie o kya Bebang!
Si John Mark Malubay. Si Mayor. Close kmi nyan talakaton kami nyan dati nung hs. Pet name: Macmac
Si Meriam Al-Ghafli-Ali. Clasmate ko sya nung 2nd year at 4th year. Kabilang sya sa Power Girls. Mabuhay! Pet name: wala eh.
Si James Clifford Lim. Kabilang sa Tacos. Ang pinakamayaman sa aming lahat! wahahhaha! Oi! Kelan mo kami dadalhin sa Bulacan? Pet name: Dyeyms
Si Alejandro de Guzman. Classmate ko sya nung 4th year! One of the few boys that can call me Betong. Love ko yan. Rockista! Asteg! pet name: Ali.
Si Theresa dela Cruz. Seatmate ko first quarter of 4th year! Sweet and beautiful. Andami ding lalaking nahahalina dito. Pet name: tere
Sina Eugene Martin Que at Anna Graziella Bacunawa. Take note. Hindi sila. Magbestfriend lang sila. Close ko talaga si Yuhenyo, si Anna kabilang sa Tacos. Petname: Papa Eug, kay anna wala
Si Marian ????. I forgot her surname. Part ng tacos. wlang petname.
Ma. Kristina Cayubit. Seatmate ko nung 4th year 2nd quarter. Part din ng tacos. Pet name: Tinay.
Si Mart Stephen Sanchez. Isa sa three kings close ko yung tatlo. Lang pet name.
Si Elaine Gaspar. Gf ni Mart. Close talaga kami neto lalo na nung lumaban sya nung Ms. UN. Ms Charm! no pet name.
Mariflor Villanueva. Haaay ayoko man sabihin pero I think I'm gonna lose a great friend. haaay. Pet name: Flor.
Si Mrs. Maritess Pondang-Barredo. Adviser ko nung 4th year. Ako yung naging student-teacher nya nun. English subject. Masaya talaga yung 4th year. Pet name: Nay Tes
There is one who calls me Betong but I'm not close to him whatsoever. He's Jared Nieva. I'm furious when he calls me by my nickname.
Si Jeane Marie Tegio. Close talaga kame niyan. Lahat ng baho namen sa aming dalawa namin shineshare. Iyakan at awayan kami nyan! Mahal ko yang bruhang yan. Pet name ko sa kanya, Bakla or Menggay.
Si Rescy Banzon. Sya lang naman ang partner in crime ko sa pangookaray at paggagagala. Pareho kaming in between. Pet name: Resban, Ate Res or Essang
Si Christine Mañoza. naku ang buhok! Ang haba ng buhok nyan! Ang tawag nya sken nun. Wilvert! Tapos naging Vetong! Wahahhha! Pet name: Tintin
Si Elena Tabuada. Ang pinakamaliit! As in little! Parang bata! Wahahhaha! Pangarap nyang maging social worker sa mga batang katulad at kasize nya! whahahha!: Pet name: Lhen
Si Gypsy Grace Baje. Naku ang dakilang boy terminator! Wahahhah! Ghie sana makahanap ka na ng lalaking para syo wag ung lalaki ng iba ha! Whahahah! Pet name: Ghie o kya Bebang!
Si John Mark Malubay. Si Mayor. Close kmi nyan talakaton kami nyan dati nung hs. Pet name: Macmac
Si Meriam Al-Ghafli-Ali. Clasmate ko sya nung 2nd year at 4th year. Kabilang sya sa Power Girls. Mabuhay! Pet name: wala eh.
Si James Clifford Lim. Kabilang sa Tacos. Ang pinakamayaman sa aming lahat! wahahhaha! Oi! Kelan mo kami dadalhin sa Bulacan? Pet name: Dyeyms
Si Alejandro de Guzman. Classmate ko sya nung 4th year! One of the few boys that can call me Betong. Love ko yan. Rockista! Asteg! pet name: Ali.
Si Theresa dela Cruz. Seatmate ko first quarter of 4th year! Sweet and beautiful. Andami ding lalaking nahahalina dito. Pet name: tere
Sina Eugene Martin Que at Anna Graziella Bacunawa. Take note. Hindi sila. Magbestfriend lang sila. Close ko talaga si Yuhenyo, si Anna kabilang sa Tacos. Petname: Papa Eug, kay anna wala
Si Marian ????. I forgot her surname. Part ng tacos. wlang petname.
Ma. Kristina Cayubit. Seatmate ko nung 4th year 2nd quarter. Part din ng tacos. Pet name: Tinay.
Si Mart Stephen Sanchez. Isa sa three kings close ko yung tatlo. Lang pet name.
Si Elaine Gaspar. Gf ni Mart. Close talaga kami neto lalo na nung lumaban sya nung Ms. UN. Ms Charm! no pet name.
Mariflor Villanueva. Haaay ayoko man sabihin pero I think I'm gonna lose a great friend. haaay. Pet name: Flor.
Si Mrs. Maritess Pondang-Barredo. Adviser ko nung 4th year. Ako yung naging student-teacher nya nun. English subject. Masaya talaga yung 4th year. Pet name: Nay Tes
There is one who calls me Betong but I'm not close to him whatsoever. He's Jared Nieva. I'm furious when he calls me by my nickname.
On saturday, I will make blogs about the ChES activities! Wahahahaha! Bz pa ang lola nyo!
Ako'y naglalakad sa kadiliman ng gabi, binabaybay ko ang malamig na kalsada ng lungsod. Lakad ng lakad. Walang kapaguran. Walang patutunguhan. Narating ko ang isang tulay, na syang nagdudutong sa dalawang bahagi ng lungsod. Nilakad ko ito at tumigil sa gitna. Tinignan ko ang damit kong may bahid na pula, bumalik sa aking balintataw ang animo'y dalawang bahagi ng puso na pinakawalan ng aking emosyon bago napag-isipang maglakad. Napatingin ako sa kalangitan. Pilit kong inaabot ang bituin na nagmimistulang maliwanag na hiyas sa kadiliman. Abot! Abot! Umakayat at muling inaabot ng inaabot! Nang muling mapagmasdan ang kamay na handang kuhain ang bituin, tumulo mula rito ang pulang likido na sya ring bumahid sa aking damit. Dugo. Dugo. Dugo nya. Dugo nang pinakamamahal ko...
Nagising ako sa malakas na kuliling ng aking orasan. Tinapik ko ang orasan, at kinuha ito. Alas kwatro ng umaga pa lang. Ibinalik ko ito sa aparador sa tabi ng kama ko kung saan ito ng mula. Ako'y nag-inat inat at muling binalingan ng tingin ang orasan. Naalala ko ang matalik kong kaibigang si Denver. Regalo nya kasi saken yung orasan na yun. Bumangon na ako at bumaba sa kitchen para makapagluto ng aalmusalin namin.
Nakatira ako sa bahay ni Denver dito sa Maynila. Ibinigay sa kanya yun ng kanyang lola bilang regalo sa pagtungtong nya ng kolehiyo. Kabilang si Denver sa pinakamayamang pamilya sa bayan namin. Ako, bilang kaibigan at nakakababata nya, ay pinayagan nyang manirahan kasama nya rito dahil hindi raw sya marunong ng gawaing bahay. In short, chimay nya ako dito! Wahahahaha! Hindi naman dahil dun, dahil talagang malapit kami sa isa't isa, at alam nya ang kagustuhan kong makapag-aral ng kolehiyo sa Maynila. Alam nya kasi na natanggap ako sa isang unibersidad bilang iskolar. Hindi lang ako makaluwas dahil wala akong matutuluyan. Nagulat din ako nung nagpasya syang sa parehong unibersidad din pumasok.
Hindi na tinugon ni Denver ang tugon ko.
Bumaba nga si Denver, mga alas singko y medya na. Bumaba syang kakamot kamot ng ulo. Ako, nakaligo na ako at nakagayak na pamasok. Ayoko kasing kumain ng mag-isa. Nasanay na siguro akong kasabay syang kumakain twing umaga. Apat na taon ko na syang kasama dito sa Maynila. Nakagawian na nyang bumangon trenta minutos pagkatapos yugyugin.
Pumapasok kami gamit ang kotse nya. Ipinarada nya ang kotse nya mas malapit sa buiding ng Faculty nila. Ok lang naman sa akin dahil magkatabi lang naman ang building namin.
Bumaba ako ng kotse nya at pumunta na sa klase ko. Ganun din sya.
Mabilis lumipas ang mga araw, at pareho na kaming nakatapos ng pag-aaral. Siya ay BS Chemical Engineering, at ako BS Hotel and resturant management.
Ayokong umalis sa poder ni Denver dahil alam kong hindi nito kayang mamuhay mag-isa. Aminado naman sya doon at ayaw nya ding umalis ako. Para maiwasang umalis ako, magtatayo kami ng resturant na ako ang head chef at manager at kasosyo ko sya.
Successful naman ang business, sya naman ngtatrabaho bilang head Chemical Engineer sa isang Pharmaceutical Company.
Isang araw, inanyayahan sya sa kasalan ng isa sa barkada nya nung college. Syempre kasama ako, close din naman ako sa mga kabarkada nya nun. Siya yung napiling bestman dahil walang kapatid na lalaki yung ikakasal. Doon sa kasalan nakilala nya si Jobelle. Si Joebelle ay isa sa mga bridesmaids. Napansin ko sa kabuuan nung kasal laging sumusulyap si Denver sa kanya. Nagkaron sila ng panahon makapag-usap nang ipakilala sila sa isa't isa ng groom.
Sa maikling panahon, naging mag-on sina Denver at Jobelle. Masaya na rin ako kahit papano para sa bestfriend ko. Alam kong masaya sya sa piling ni Jobelle. Nakaramdam din ako ng kirot sa puso dahil alam kong dapat na magbigay ng mas maraming oras si Denver para sa girlfriend nya.
Dumating ang birthday ko. Niregaluhan ako ni Denver ng isang knife set na pinaimport pa nya galing Germany. Pinalagyan pa nya ng Denver sa taas na bahagi ng patalim. Tuwang tuwa ako nun! Ang saya saya ko. Pero hindi ko akalain na dun magmumula ang away nila ni Jobelle. Napag-alam ko na may date daw sila nun pero pinakansela ni Denver dahil birthday ko daw. Touched ako nun!
Nagkaayos naman sila at naging masayang muli. Humingi din ng pasensya sa akin si Joebelle sa inasal nya noon. Pinatawad ko naman sya. Yung mga ganung kaliit na bagay dapat di na pinapalaki.
Gumuho ang mundo ni Denver ng matagpuang tadtad ng saksak si Jobelle sa apartment nito. Walang makapagsabi kung sino ang gumawa nito. Walang alam ang magulang at mga kaibigan ni Jobelle kung sino ang gagawa ng karumaldumal na gawain ng nagdala nang lagim sa buhay ni Jobelle. Laging nasa lamay si Denver, sya, kasama ang pamilya, ay sama samang nagdasal sa kaligtasan ng kaluluwa nang namayapa.
Inilibing na si Jobelle at umuwi na si Denver sa bahay.
Dumating ako sa bahay at nadatnan ko syang nagkukulong sa kwarto.
Pumasok ako sa loob ng kwarto. Pagkaupong-pagkaupo ko sa kama. Niyakap nya ako at humagulgol. Wala naman akong magawa, kundi yakapin din sya, at haplusin ang kanyang buhok.
Umalis sa pagakkayakap sa kin si Denver, at tinignan ako. Bakas ang pagkagulat sa kanyang mukha.
Lalong nagulat si Denver sa sinabi ko.
Hindi makapagsalita si Denver sa narinig nya. Tumindi ang pagkagulat sa mukha nya.
Nanaig ang katahimikan sa kwartong iyon ni Denver.
Lumabas na ko ng silid. Bumaba ako sa living room at doon umupo. Ilang oras din ang dumaan bago ako tinawag ni Denver para bumalik sa kwarto nya.
Pagpasok ko, nakatayo sya na nakaharap sa pintuan. Nakatapis ang ibabang bahagi ng kanyang katawan halatang bagong ligo. Patalikod kong isinara ang pintuan ng dahan-dahan. Nang ibaling ko muli ang aking paningin sa kanya, wala na ang nakatapis sa kanya.
Tumambad ng mas malapitan sa mga mata ko ang hubad na katawan ni Denver. Kinuha nya ang nanlalamig kong kamay at ipinatong sa kanya. Hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko ng panahon na yun. Gusto kong hilahin ang kamay ko, ngunit alam kong inaasam asam ko din yon.
Napagpasyahan kong umayon sa kagustuhan ni Denver ng mga sandaling yun, noong luluhod na ako, isang malakas na suntok sa mukha ang yumanig sa utak ko. Napaiyak ako sa sakit.
Napasubsob ako sa sahig gawa ng pagkasuntok nya. Nilapitan nya ako. Hinalikan ang leeg ko. Patuloy nya itong hinalikan habang itinatayo nya ako. "Masarap ba?" tanong niya. Nang inilalapit na nya ang labi nya sa labi ko. Isang malakas na tadyak ang tumama sa aking tiyan. Tumama ang likod ko sa pintuan. Bumagsak ako muli sa sahig. Sinipa sipa pa nya ako habang tumatawa sya ng malakas.
Hindi nako makapagisip pagkatapos nyang sabihin ang mga katagang iyon. Mahal ko sya. Hindi ko akalaing masasabi nya sa akin yung mga bagay na yun. Nabuo sa isip ko na kailangan kong makatakas. Isang beses, nahawakan ko ang paa nya na syang naging dahilan upang bumagsak sya sa lapag. Ginamit ko ang pagkakataon upang makatayo at makatakbo. Ngunit mabilis nakabawi si Denver, kahit hubad, hinabol nya ako. Muntik na akong mahulog sa hagdan dahil sa pagmamadali. Masaket ang katawan ko kaya't hindi ako makatakbo nang mabilis.
Hinila nya ako at muli nanamang nalaglag sa sahig. Ngayon isang malakas na sampal ang inihandog nya sakin. Natatakot na ako sa kanyang mga mata. Nanlilisik. Galit na galit. Sinipa ko sya ng buong lakas upang makatakas sa kanya. Tumakbo ako sa kitchen. Ngunit nagkamali ako wala akong matatakbuhan doon. Nakita nalang ako ni Denver na nakaharap sa kanya, habang papalapit siya sa akin. Umiiyak na ako nun. Hindi mapigilan ang luha sa pag-agos dahil sa takot at sakit ng puso't katawan.
"Wala kang matatakasan", ani ni Denver.
Napapikit ako sa pag dampi ng kanyang kaliwang kamay saking kanang pisngi. Booog! Tumilapon ako sa countertop at nagulo ang mga nakaayos na gamit doon. Nagsilaglagan ang mga kubyertos, pinggan, atbp. Isa pang sapak ang binigay nya sa akin. Bumagsak ako sa huling pagkakataon sa malamig na sahig. Nararamdaman ko na palapit sya. May nakapaakong malamig na bagay na malapit sa aking kamay. Hinawakan ko ito. Nang hinawakan nya ako sa damit at iniharap sa kanya, ginamit ko ang bagay na nahawakan ko.
"Mahal kita!" Sinaksak ko sya! Hindi pa ako nakuntento! Sinaksak ko pa sya muli! Bawat saksak ang tanging sigaw way mahal ko sya! Ulet! Ulet! ulet! hanggang sa mawalan sya ng hininga! "Mahal kita!" Tumasik ang dugo nyo sa mukha ko. Sa damit ko. Mahal na mahal ko talaga siya. Niyakap ko ang kanyang duguang katawan. Hinalikan ang mga maitim na bagay na matatagpuan sa magkabila ng kanyang matipunong dibdib. Sinisip ang laway na kanina'y animo'y asidong nais akong tunawin. Tinignan ko muli ang patalim na ginamit ko, napaluha akong makita ko ang "Denver" sa patalim.
Pilit kong inabot ang munting hiyas. Ngunit hindi pa sapat ang aking braso. Kailangan ko pang lumapit. Malapit na... malapit ko na syang maabot... Hanggang sa tuluyang nawala ang aking paanansa tinutungtungan. Unting-unti nalalaglag sa kawalan. Walang alam kung anong nangyayari sa paligid. Unting unting binabalot ng kadilim at lamig. Isa lang ang nakakatatak sa isip.
"Mahal ko sya... Mahal na mahal ko sya... Mahal na mahal ko si Denver..."
Isang malakas na lagaslas ng tubig ang umalingawngaw, pagkatapos, muli nanaman nanaig ang katahimikan...
Nagising ako sa malakas na kuliling ng aking orasan. Tinapik ko ang orasan, at kinuha ito. Alas kwatro ng umaga pa lang. Ibinalik ko ito sa aparador sa tabi ng kama ko kung saan ito ng mula. Ako'y nag-inat inat at muling binalingan ng tingin ang orasan. Naalala ko ang matalik kong kaibigang si Denver. Regalo nya kasi saken yung orasan na yun. Bumangon na ako at bumaba sa kitchen para makapagluto ng aalmusalin namin.
Nakatira ako sa bahay ni Denver dito sa Maynila. Ibinigay sa kanya yun ng kanyang lola bilang regalo sa pagtungtong nya ng kolehiyo. Kabilang si Denver sa pinakamayamang pamilya sa bayan namin. Ako, bilang kaibigan at nakakababata nya, ay pinayagan nyang manirahan kasama nya rito dahil hindi raw sya marunong ng gawaing bahay. In short, chimay nya ako dito! Wahahahaha! Hindi naman dahil dun, dahil talagang malapit kami sa isa't isa, at alam nya ang kagustuhan kong makapag-aral ng kolehiyo sa Maynila. Alam nya kasi na natanggap ako sa isang unibersidad bilang iskolar. Hindi lang ako makaluwas dahil wala akong matutuluyan. Nagulat din ako nung nagpasya syang sa parehong unibersidad din pumasok.
"Uyy! Denver! Gising na! Kain na tayo ng almusal.", ani ko habang niyugyog si Denver, siguro mga alas singko na nun.
"Mamaya na... inaantok pa ko eh..." tugon naman ng batugan.
"Mahuhuli tayo pag hindi ka pa bumangon dyan."
"Sige, five minutes."
"O sige, basta bumangon ka na dyan ah"
Hindi na tinugon ni Denver ang tugon ko.
Bumaba nga si Denver, mga alas singko y medya na. Bumaba syang kakamot kamot ng ulo. Ako, nakaligo na ako at nakagayak na pamasok. Ayoko kasing kumain ng mag-isa. Nasanay na siguro akong kasabay syang kumakain twing umaga. Apat na taon ko na syang kasama dito sa Maynila. Nakagawian na nyang bumangon trenta minutos pagkatapos yugyugin.
"Oh kain na." sabi ko habang inaabot sa kanya ang isang plato. Inabot naman nya at nagsimulang kumain.
Pumapasok kami gamit ang kotse nya. Ipinarada nya ang kotse nya mas malapit sa buiding ng Faculty nila. Ok lang naman sa akin dahil magkatabi lang naman ang building namin.
"O, kita tayo mamaya ng lunch ok?" paalala ko.
Ngumiti ang loko at sinabing, "Baket? Lilibre mo ko?"
Natawa ako, "Hindi no! May quiz ka mamayang hapon. Tuturuan kita ng mamayang lunch dahil tinulugan mo ako kagabe. Sana ng Engineering na lang din ako kung aaralin ko rin pala yung lessons mo." tinugon ko sa kanya na animo'y nanunumbat.
"Bez naman, wala namang tampuhan."
"Eh kasi naman ewan ko ba kung bakit mo gusto ng irregular schedule. Ako nahihirapan sayo"
"Syempre para maraming makila..."
"...lang girls. Alam ko alam ko!"
"Alam mo naman pala eh."
"O sya! sya! Kita tayo mamaya! Mahuhuli na ko sa klase ko!"
Bumaba ako ng kotse nya at pumunta na sa klase ko. Ganun din sya.
Mabilis lumipas ang mga araw, at pareho na kaming nakatapos ng pag-aaral. Siya ay BS Chemical Engineering, at ako BS Hotel and resturant management.
Ayokong umalis sa poder ni Denver dahil alam kong hindi nito kayang mamuhay mag-isa. Aminado naman sya doon at ayaw nya ding umalis ako. Para maiwasang umalis ako, magtatayo kami ng resturant na ako ang head chef at manager at kasosyo ko sya.
Successful naman ang business, sya naman ngtatrabaho bilang head Chemical Engineer sa isang Pharmaceutical Company.
Isang araw, inanyayahan sya sa kasalan ng isa sa barkada nya nung college. Syempre kasama ako, close din naman ako sa mga kabarkada nya nun. Siya yung napiling bestman dahil walang kapatid na lalaki yung ikakasal. Doon sa kasalan nakilala nya si Jobelle. Si Joebelle ay isa sa mga bridesmaids. Napansin ko sa kabuuan nung kasal laging sumusulyap si Denver sa kanya. Nagkaron sila ng panahon makapag-usap nang ipakilala sila sa isa't isa ng groom.
Sa maikling panahon, naging mag-on sina Denver at Jobelle. Masaya na rin ako kahit papano para sa bestfriend ko. Alam kong masaya sya sa piling ni Jobelle. Nakaramdam din ako ng kirot sa puso dahil alam kong dapat na magbigay ng mas maraming oras si Denver para sa girlfriend nya.
Dumating ang birthday ko. Niregaluhan ako ni Denver ng isang knife set na pinaimport pa nya galing Germany. Pinalagyan pa nya ng Denver sa taas na bahagi ng patalim. Tuwang tuwa ako nun! Ang saya saya ko. Pero hindi ko akalain na dun magmumula ang away nila ni Jobelle. Napag-alam ko na may date daw sila nun pero pinakansela ni Denver dahil birthday ko daw. Touched ako nun!
Nagkaayos naman sila at naging masayang muli. Humingi din ng pasensya sa akin si Joebelle sa inasal nya noon. Pinatawad ko naman sya. Yung mga ganung kaliit na bagay dapat di na pinapalaki.
Gumuho ang mundo ni Denver ng matagpuang tadtad ng saksak si Jobelle sa apartment nito. Walang makapagsabi kung sino ang gumawa nito. Walang alam ang magulang at mga kaibigan ni Jobelle kung sino ang gagawa ng karumaldumal na gawain ng nagdala nang lagim sa buhay ni Jobelle. Laging nasa lamay si Denver, sya, kasama ang pamilya, ay sama samang nagdasal sa kaligtasan ng kaluluwa nang namayapa.
Inilibing na si Jobelle at umuwi na si Denver sa bahay.
Dumating ako sa bahay at nadatnan ko syang nagkukulong sa kwarto.
Tok! Tok! Tok! Katok ko sa pinto ni Denver. "Denver buksan mo tong pinto"
Kinatok ko pa din ng kinatok! "Denver please! Buksan mo to! Kung nahihirapan ka kausapin mo ko! Hindi yang ganyan sinasarili mo"
Huminga ako ng malalim. Tatalikod na sana ako nang bumukas ang pinto ng kwato ni Denver.
"Bez, pasok ka."
Pumasok ako sa loob ng kwarto. Pagkaupong-pagkaupo ko sa kama. Niyakap nya ako at humagulgol. Wala naman akong magawa, kundi yakapin din sya, at haplusin ang kanyang buhok.
"Bez, baket nangyayari to! Mahal na mahal ko si Jobelle! Baket sa kanya pa nangyari to!" hilagpos ni Denver sakin
Hindi ako nagsalita. Unti-unti ko nang nararamdaman ang pamamasa nang damit ko dulot ng kanyang mga luha.
"She doesn't deserve to die! How could anyone do anything that brutal! God I love her! I love her so much!"
"She deserves to die." ang malamig kong tugon.
Umalis sa pagakkayakap sa kin si Denver, at tinignan ako. Bakas ang pagkagulat sa kanyang mukha.
"How can you say that!" sigaw ni Denver saken.
"Hindi ka nya mahal!" pasigaw ko ring tugon.
"Mahal nya ako!"
"Hindi ka nya mahal! May kalaguyo siya! Pinagtatawanan ka nilaa habang nagpapagamit sya sa kanya!"
Lalong nagulat si Denver sa sinabi ko.
"Ako ang pumatay kay Jobelle! Pinatay ko sya dahil iniinsulto nya ang pagkatao mo!"
Hindi makapagsalita si Denver sa narinig nya. Tumindi ang pagkagulat sa mukha nya.
"Mahal kita Denver! Hinding hindi ako papayag na may mang-alipusta sa pagkatao mo! Alam ko namang hindi lingid sayo na bakla ako! Alam kong tanggap mo rin kung ano ako! Mahal na mahal kita dahil dun!"
Nanaig ang katahimikan sa kwartong iyon ni Denver.
"Bez, labas ka muna, gusto kong makapagisip"
"Denver..."
"Hindi mo ba ako narinig? Ang sabi ko lumabas ka muna!"
Lumabas na ko ng silid. Bumaba ako sa living room at doon umupo. Ilang oras din ang dumaan bago ako tinawag ni Denver para bumalik sa kwarto nya.
Pagpasok ko, nakatayo sya na nakaharap sa pintuan. Nakatapis ang ibabang bahagi ng kanyang katawan halatang bagong ligo. Patalikod kong isinara ang pintuan ng dahan-dahan. Nang ibaling ko muli ang aking paningin sa kanya, wala na ang nakatapis sa kanya.
"Den... ver..." ninakaw ng hangin ang boses ko.
"Hindi ba ito naman ang gusto mo?" sinasabi nya habang palapit sa direksyon ko.
Tumambad ng mas malapitan sa mga mata ko ang hubad na katawan ni Denver. Kinuha nya ang nanlalamig kong kamay at ipinatong sa kanya. Hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko ng panahon na yun. Gusto kong hilahin ang kamay ko, ngunit alam kong inaasam asam ko din yon.
"Sige na... Gawin mo nah" bulong ni Denver sa tenga ko. Ang init ng hininga niya.
Napagpasyahan kong umayon sa kagustuhan ni Denver ng mga sandaling yun, noong luluhod na ako, isang malakas na suntok sa mukha ang yumanig sa utak ko. Napaiyak ako sa sakit.
"Kulang pa yan sa ginawa mo sa girlfriend ko!" sigaw nya.
Napasubsob ako sa sahig gawa ng pagkasuntok nya. Nilapitan nya ako. Hinalikan ang leeg ko. Patuloy nya itong hinalikan habang itinatayo nya ako. "Masarap ba?" tanong niya. Nang inilalapit na nya ang labi nya sa labi ko. Isang malakas na tadyak ang tumama sa aking tiyan. Tumama ang likod ko sa pintuan. Bumagsak ako muli sa sahig. Sinipa sipa pa nya ako habang tumatawa sya ng malakas.
"etong dapat sayo! Bakla ka! Gusto mo lang akong solohin! Gusto mo lang ang katawan ko! Pare-pareho lang kayong mga bakla! Nagseselos ka lang dahil si Jobelle ang ikinakama ko at hindi ikaw!"
Hindi nako makapagisip pagkatapos nyang sabihin ang mga katagang iyon. Mahal ko sya. Hindi ko akalaing masasabi nya sa akin yung mga bagay na yun. Nabuo sa isip ko na kailangan kong makatakas. Isang beses, nahawakan ko ang paa nya na syang naging dahilan upang bumagsak sya sa lapag. Ginamit ko ang pagkakataon upang makatayo at makatakbo. Ngunit mabilis nakabawi si Denver, kahit hubad, hinabol nya ako. Muntik na akong mahulog sa hagdan dahil sa pagmamadali. Masaket ang katawan ko kaya't hindi ako makatakbo nang mabilis.
"Halika dito! San ka pupunta!" habang kasalukuyang nakasabunot sa buhok ko mula sa likod.
Hinila nya ako at muli nanamang nalaglag sa sahig. Ngayon isang malakas na sampal ang inihandog nya sakin. Natatakot na ako sa kanyang mga mata. Nanlilisik. Galit na galit. Sinipa ko sya ng buong lakas upang makatakas sa kanya. Tumakbo ako sa kitchen. Ngunit nagkamali ako wala akong matatakbuhan doon. Nakita nalang ako ni Denver na nakaharap sa kanya, habang papalapit siya sa akin. Umiiyak na ako nun. Hindi mapigilan ang luha sa pag-agos dahil sa takot at sakit ng puso't katawan.
"Wala kang matatakasan", ani ni Denver.
Napapikit ako sa pag dampi ng kanyang kaliwang kamay saking kanang pisngi. Booog! Tumilapon ako sa countertop at nagulo ang mga nakaayos na gamit doon. Nagsilaglagan ang mga kubyertos, pinggan, atbp. Isa pang sapak ang binigay nya sa akin. Bumagsak ako sa huling pagkakataon sa malamig na sahig. Nararamdaman ko na palapit sya. May nakapaakong malamig na bagay na malapit sa aking kamay. Hinawakan ko ito. Nang hinawakan nya ako sa damit at iniharap sa kanya, ginamit ko ang bagay na nahawakan ko.
"Mahal kita!" Sinaksak ko sya! Hindi pa ako nakuntento! Sinaksak ko pa sya muli! Bawat saksak ang tanging sigaw way mahal ko sya! Ulet! Ulet! ulet! hanggang sa mawalan sya ng hininga! "Mahal kita!" Tumasik ang dugo nyo sa mukha ko. Sa damit ko. Mahal na mahal ko talaga siya. Niyakap ko ang kanyang duguang katawan. Hinalikan ang mga maitim na bagay na matatagpuan sa magkabila ng kanyang matipunong dibdib. Sinisip ang laway na kanina'y animo'y asidong nais akong tunawin. Tinignan ko muli ang patalim na ginamit ko, napaluha akong makita ko ang "Denver" sa patalim.
Pilit kong inabot ang munting hiyas. Ngunit hindi pa sapat ang aking braso. Kailangan ko pang lumapit. Malapit na... malapit ko na syang maabot... Hanggang sa tuluyang nawala ang aking paanansa tinutungtungan. Unting-unti nalalaglag sa kawalan. Walang alam kung anong nangyayari sa paligid. Unting unting binabalot ng kadilim at lamig. Isa lang ang nakakatatak sa isip.
"Mahal ko sya... Mahal na mahal ko sya... Mahal na mahal ko si Denver..."
Isang malakas na lagaslas ng tubig ang umalingawngaw, pagkatapos, muli nanaman nanaig ang katahimikan...
Kulitan moments with 3ChE-A
Donald, Albert and Jay-R Bektas mode
Seductive!
Lust and Chastity. Starring: Albert Jim Gonzales and Joeward Manaig
Pageant and Dance practice break time
Sa mundo ni Albert
With the boys, Donald and Albert
Mukhang sarap na sarap si Albert! =D
Train yan, si Albert Kj!
May Multo!
ChE Angels! Wahhahah!
Nyaknyak!
Pareho kami ng smile ni Donald! wahahah!
Ang dilim nung kuha!
Sa Pinto! Whahahhah!
Okay! Bektas mode!
Share kez iteklang message sa ichiban na yahoogroup na joinlaloue akez.
Ang maispluk lang ng dyosang itech, hada galore ka dun mare. Only, ingatan chuva juyong ngala ngala, supah Aida ang mga tao deux. Entourage pa lang ngella, sutsutan mode na ang work ng mga bektas at mga Chat Silayan!
Translation:
Ang masasabi lang ng dyosang ito, ang dami mong mahahada dun mare. Kaso, ingatan mo lang nag ngala ngala mo, halos lahat na ata ng pumapasok dun may AIDS na. Pagpasok mo pa lang ang dami nang sumisitsit na mga bakla ata silahis.
Tip:
Dun ka sa National Bookstore Twin Towers! Masaya dun! whahahah!
Share kez iteklang message sa ichiban na yahoogroup na joinlaloue akez.
Hey guys alam nyo ba kung ok pumasok sa DILSON cinema sa may recto?
Malapit cya sa entrance ng lrt line 2... Dumaan kc ako kanina dun and
puro x-rated na foreign films yung showing.. Marami kayang pwedeng
ma-hada dun???
Ang maispluk lang ng dyosang itech, hada galore ka dun mare. Only, ingatan chuva juyong ngala ngala, supah Aida ang mga tao deux. Entourage pa lang ngella, sutsutan mode na ang work ng mga bektas at mga Chat Silayan!
Translation:
Ang masasabi lang ng dyosang ito, ang dami mong mahahada dun mare. Kaso, ingatan mo lang nag ngala ngala mo, halos lahat na ata ng pumapasok dun may AIDS na. Pagpasok mo pa lang ang dami nang sumisitsit na mga bakla ata silahis.
Tip:
Dun ka sa National Bookstore Twin Towers! Masaya dun! whahahah!
Listen:
Lyrics:
You couldn't say
Needed someone new
You actually thought
Deep inside I knew
Can you tell me how can you say
Why this should suffice
You passed me by
And your heart's as cold as ice
(You passed me by)
Did you see me cry
(Did you ask yourself why)
Did you see me cry
(Did you ask yourself how)
Can you hear me cry
(Did you ask yourself)
Will we ever grow apart
You couldn't say
Needed someone new
And you actually thought
Deep inside I knew
I wonder where we will go
Will we be the same
(You passed me by)
I laugh inside I think of you
And the love we made
(You passed me by)
Tell me why this should suffice
I hold you through the night
Now will I let it go
Soon I'll let it go
Can you hear me cry
(Will you ask yourself why)
Can you hear me cry
(Will you ask yourself how)
Can you hear me cry
(Will you ask yourself)
Will we ever grow apart
You, I'll stand by your side
I'll be there for you
(You passed me by)
You, I'll stand by your side
Please just do me right
(You passed me by)
You, I'll stand by your side
I'll be there for you
Lyrics:
Needed someone new
You actually thought
Deep inside I knew
Can you tell me how can you say
Why this should suffice
You passed me by
And your heart's as cold as ice
(You passed me by)
Did you see me cry
(Did you ask yourself why)
Did you see me cry
(Did you ask yourself how)
Can you hear me cry
(Did you ask yourself)
Will we ever grow apart
You couldn't say
Needed someone new
And you actually thought
Deep inside I knew
I wonder where we will go
Will we be the same
(You passed me by)
I laugh inside I think of you
And the love we made
(You passed me by)
Tell me why this should suffice
I hold you through the night
Now will I let it go
Soon I'll let it go
Can you hear me cry
(Will you ask yourself why)
Can you hear me cry
(Will you ask yourself how)
Can you hear me cry
(Will you ask yourself)
Will we ever grow apart
You, I'll stand by your side
I'll be there for you
(You passed me by)
You, I'll stand by your side
Please just do me right
(You passed me by)
You, I'll stand by your side
I'll be there for you
Introduction
My views regarding our past profs.
Mechanics. Engr. Lola Domnina Pestaño
Naku! Tinatamad akong lagi pumasok ng Mechanics kasi nakakatamad si Ma'am bukod sa first subject namin sya lage dahil 5 units sya, ang pangit pa nung grading system nya. Pero infairness pasado naman ako sa kanya.
Organic Chemistry 1. Dr. Aristea Bayquen Ph. D.
The best Organic prof ever! Kahit hindi na kami nagpasa nung mga ssignments matatas pa rin kaming lahat!Biruin mo may quiz kami na 1-8 lang! Andali dali ng Org chem dahil sa kanya!
Analytical Chemistry Lecture. Sussana Torres
Barilan mode pag kay Ma'am Torres! Pero mabait naman sya sa personal pero ayun sa exam hindi. Para nya kasing pinapatay yung mga estudyante. Basahin nyo yung experience ni Johnson sa kanya.
Oh diba hyper magkwento si son?
Differential Equations. Engr. George Y. Chao Jr.
Wala, wala akong masabe, bukod kasi sa lagi syang wala, lagi syang late. Buti na lang pasado naman ako sa kanya. Hindi pa din sya nagbabago. Naging prof ko na sya before sa Logic.
Socoilogy 3. Maritess Redoña
Active ako dito, panay recite ako. Nyeknyek! Although medyo boo ako sa mga exams kasi hindi ako nag-aaral. Pero keri lang! Mataas ang recitation ko! Pero kung ako tatanungin ayoko na sya maging prof ever. Kabore kasi eh.
Electrical Engineering Lecture. Engr. Jerome Amon
Wag ka! Bigatin! Maglelecture sya. Tuloy tuloy, tapos pag tapos na yung topic panay ang kwento nya. Si Ma'am Duran daw nung hindi pa yun Duran, sila nung boyfriend nya na ChE din. Sila daw nagkatuluyan nun. Hindi naman daw masyadong active nun si Ma'm Duran. Si Dean Mabini din daw, tahimik lang, anti-social. Si Ma'am Pestaño daw talaga black beauty ever since. Si Sir Agbayani naman chinichismis ni Sir! Wahahhaha! Mahilig din sya magjoke! Kya hindi medyo katension tension. Kaso lagi din sya wala kasi diba bigatin ngang tao si sir. Meron syang rules pag quiz at major exam. Kelangan nakafold lengthwise yung papel. Then dapat sunod sunod sa paper yung items kaya bawal tumalon. Tapos, bawal ang unnecessary markings. Ayaw din nya na binabox yung answer. Pero infairness pasado ako! akala ko pa naman bagsak ako sa kanya!
Electrical Engineering Lab. Engr. John Micheal Abrera
Si Love! Ang cute talaga ni sir! Super duper active ako pag EE lab! lagi akong maagang pumapasok kasi alam ko sya yung mag-eexplain nung mga dapat gawin, tapos pag nagtanong sya, todo sagot ang wilberta. Wahahahhaha! Masaya sa EE lab dahil nandun si Sir! Hindi ko alam kung kinasal na sya kelan lang or ikakasal palang soon.
Analytical Chemistry Lab. Virgilio Agbayani
Mataas yung grade ko siguro sa post lab, ang taas ng Anal Lab ko eh. Kalerkey! Nako ganun pa din si Sir mahilig pa den sa gwapo kya favorite harutin si Albert. Kaya bekatas dalian mo na baka maunahan ka ni Sir! Wahahahha!
My views regarding our past profs.
Mechanics. Engr. Lola Domnina Pestaño
Naku! Tinatamad akong lagi pumasok ng Mechanics kasi nakakatamad si Ma'am bukod sa first subject namin sya lage dahil 5 units sya, ang pangit pa nung grading system nya. Pero infairness pasado naman ako sa kanya.
Organic Chemistry 1. Dr. Aristea Bayquen Ph. D.
The best Organic prof ever! Kahit hindi na kami nagpasa nung mga ssignments matatas pa rin kaming lahat!Biruin mo may quiz kami na 1-8 lang! Andali dali ng Org chem dahil sa kanya!
Analytical Chemistry Lecture. Sussana Torres
Barilan mode pag kay Ma'am Torres! Pero mabait naman sya sa personal pero ayun sa exam hindi. Para nya kasing pinapatay yung mga estudyante. Basahin nyo yung experience ni Johnson sa kanya.
"Kung kilala nyo lang sana si Ma'am Torres.
Sussana Torres (Chemistry).
Graduate ng BS Chemistry UST.
Siya ung matandang makikita sa Lab 11 kapag wednesday.
Siya ung parang si Rogue. may puting buhok sa harap.
Siya ung hindi na nakakapag humor sa sobrang saya ng chem di gaya
ni sir Nacu na always nagpapatuwa.
Merong time na may dobol period kami sa English nung 1st semester.
After nun eh Chemistry. Nagstart ang problema nung lumabas 3/4 of the class kasi nga alang prof sa English. Aun, nagring ung bell at pumasok na siya.
Ung mga boys eh biglang nagsisidatingan at mostly sa harap pa sila dumadaan
(rison kung bakit pagmay prof eh sa likod na ako dumadaan) mga parang kabuting nagsusulputan. Eh nageexplain pa ung prof nun tungkol sa ang hirap hirap iexplain na periodic table(ionization property, ionic bond, blablah). Sabi niya, "Anu naman ang mga 'to. Late na nga, sa harap pa dumating. Hindi nyo ba alam na iniistorbo nyo lang ang klase ko. Kung may lock lang yang pinto (304 kasi nun), sasaraduhan ko na lahat kaung mga pasaway... ...isa pang darating, dadaan sa harap ng pinto ay lalabas na ako."
nag-panick mga kaklase ko, kasi meron pang isang hindi dumating. idescribe natin siya as rich na mayabang. Pinapasikat ung kotse niyang nakaparking sa may drive. Laging walang book tsaka hindi siya maxado okay kasama kasi may pagka-BI(hindi DotA). Sinabihan ba naman ako at nung kaklase kong studious na "wala ang mga grades grades na yan. kapag graduation na, diskarte lang ang kailangan". err, nainis ako.. at natamaan din ng konti. tutal, sa laboratoryo din lang bagsak ko kasi mahina nga ako sa diskarte. huhu.
well, sabi nung isang concerned na classmate (gusto niyang lumabas para kausapin ung pasaway na wag nalang pumasok kasi aalis si mam..) "ma'am, pwedeng lumabas po muna ako". sabi nung prof "hindi na pwede". sakto dumating ung pasaway.. then poof (umalis ung prof, at hindi nagpakita for 5 meetings).
Mataray no? Talagang ganun lang siya. Una, hindi siya fresh graduate. may edad na at hindi lang xa dapat igalang bilang professor. dapat igalang din siya sa achievements (tagal ng pagtuturo niya). at dahil matagal ng nagtuturo. hindi na maiwasang magbigay ng mga madadaling items. dapat ung mahihirap naman. kung ikaw ba naman na matagal ng nag-aaral ng addition at subtraction, bibigyan mo ba studyante mo ng items na 123+123? siyempre hindi, diba?
dapat 1+1 ang ibigy mo.. hohaha." -johnson
Oh diba hyper magkwento si son?
Differential Equations. Engr. George Y. Chao Jr.
Wala, wala akong masabe, bukod kasi sa lagi syang wala, lagi syang late. Buti na lang pasado naman ako sa kanya. Hindi pa din sya nagbabago. Naging prof ko na sya before sa Logic.
Socoilogy 3. Maritess Redoña
Active ako dito, panay recite ako. Nyeknyek! Although medyo boo ako sa mga exams kasi hindi ako nag-aaral. Pero keri lang! Mataas ang recitation ko! Pero kung ako tatanungin ayoko na sya maging prof ever. Kabore kasi eh.
Electrical Engineering Lecture. Engr. Jerome Amon
Wag ka! Bigatin! Maglelecture sya. Tuloy tuloy, tapos pag tapos na yung topic panay ang kwento nya. Si Ma'am Duran daw nung hindi pa yun Duran, sila nung boyfriend nya na ChE din. Sila daw nagkatuluyan nun. Hindi naman daw masyadong active nun si Ma'm Duran. Si Dean Mabini din daw, tahimik lang, anti-social. Si Ma'am Pestaño daw talaga black beauty ever since. Si Sir Agbayani naman chinichismis ni Sir! Wahahhaha! Mahilig din sya magjoke! Kya hindi medyo katension tension. Kaso lagi din sya wala kasi diba bigatin ngang tao si sir. Meron syang rules pag quiz at major exam. Kelangan nakafold lengthwise yung papel. Then dapat sunod sunod sa paper yung items kaya bawal tumalon. Tapos, bawal ang unnecessary markings. Ayaw din nya na binabox yung answer. Pero infairness pasado ako! akala ko pa naman bagsak ako sa kanya!
Electrical Engineering Lab. Engr. John Micheal Abrera
Si Love! Ang cute talaga ni sir! Super duper active ako pag EE lab! lagi akong maagang pumapasok kasi alam ko sya yung mag-eexplain nung mga dapat gawin, tapos pag nagtanong sya, todo sagot ang wilberta. Wahahahhaha! Masaya sa EE lab dahil nandun si Sir! Hindi ko alam kung kinasal na sya kelan lang or ikakasal palang soon.
Analytical Chemistry Lab. Virgilio Agbayani
Mataas yung grade ko siguro sa post lab, ang taas ng Anal Lab ko eh. Kalerkey! Nako ganun pa din si Sir mahilig pa den sa gwapo kya favorite harutin si Albert. Kaya bekatas dalian mo na baka maunahan ka ni Sir! Wahahahha!
Warning: the following texts are made from my observations. Any reactions will not be entertained because these are purely my opinions. Also the quotes are lifted directly from the yahoogroup of chmeically_intoxicated2010.
The big circle started with the following yahoogroup messages:
In my opinion, the issue wouldn't be exposed at large if they hadn't reacted that violently to the post. We, the people of the small circles, are fine with the set-up of circles living peacefully. They are the ones who keep on pushing that we should have a "class bonding", but in the view outside the big circle, they have a big strong and tall wall that is blocking us to go within there circle.
All I can say, it is not our fault that we look at them like that now. It was the thing that they did. Consequently with that, it's their fault.
The big circle started with the following yahoogroup messages:
"wah!!! nawiwirdohan ako ngayong sem!! andaming nagbago... pakiramdam
ko kahit ako nagbago. una, nung first sem, di man masyado
magkakakilala, masaya pa din kasi andaming bagong friends.. hehe..
gusto ko pa sanang magkwento, wag na lang. basta, ang cool ng section
talaga naten. kumpleto ang mga members kumbaga. me mga d.l. na laging
masipag magturo sa fellow classmates and fwends. basta madai pa, ayaw
ko ng isaisahin pa. alam niyo kung ano ang pinaka nawala talagang ayaw
kong nawal sa ten? si jef at sed. tignan niyo nga klase naten?!
antahimik masyado!! nakakapresure yan pag sa bandang gitna na ng
klase!! wala man lamang tayong mga jokes at laughs!! woi clasm8s,
tulungan naten si sed makabalik please.. wala ng nang aasar sa ken e.
boring medyo tuloy pag ganyan. tsaka hindi ako makatanggi sa maitim na
mama na un. pag nagyaya nakakahiyang tanggihan. pero pag nasaten un,
sasagot ako dun sa mamang un!! oi, clasm8s, baket ang wird ng
pakiramdam ko? 1st day pa lang, madami tayong maliliit na circles? la
lang. salamat sa pagbasa. fisrst tym ko e.. hehe.. 2-2 b 2? NO!!! sana
kayo makabasa. thanks "- jaboy
"hmmp... UU nkkpnibgo kc wla n c sed n jep...
ung mga 1 liner n panggicng pag ngkkantukan nah...
Ung mga bnat n lht tyo mttwa...
Pro 1 sem lng cguro yan.. malay mo nxt sem nandyan n ulet c sed...
About small circles...
Matagal n yang isyung yan...
bket ngyn mo lng yan npansin???
sus!! 1st yir plng tyo may gnyan nah... hndi mo lng napapncn kc u belong in a big circle.. kming nsa labas kmi lng nkkpncn... un lng...
" - wilberta dyosa
In my opinion, the issue wouldn't be exposed at large if they hadn't reacted that violently to the post. We, the people of the small circles, are fine with the set-up of circles living peacefully. They are the ones who keep on pushing that we should have a "class bonding", but in the view outside the big circle, they have a big strong and tall wall that is blocking us to go within there circle.
All I can say, it is not our fault that we look at them like that now. It was the thing that they did. Consequently with that, it's their fault.
Malapit nakong magtime at nagdodota pa din sila. Grabeh Adik talaga sila. Pero kahit ganun masaya akong kasama sila. Kahit pinapaiyak nila ako minsan mahal ko pa din silang lahat.
Nakakaloka! As in! Alam kong close ako sa mga boys pero sana naman wag naman serious talk na ganun.
It's pretty scandalous but Albert and Johnson kept on talking and saying the word kantot. Son mentioned an Ilocano term for that but Albert knew what it meant and said out loud, "Kantot ibig sabihin nun" Nanlambot ako. Nakakaloka. Tas paulit-ulit pa nya sinabi. Grabeh standing ovation ang drama ni notes. Kalerkey!
Hindi naman eto yung first time na I had a dirty talk with the boys, pero kasi jokeful kasi yung atmosphere nun. Pero kaloka talaga!
Pag ako hindi nakapagpigil..... =D
It's pretty scandalous but Albert and Johnson kept on talking and saying the word kantot. Son mentioned an Ilocano term for that but Albert knew what it meant and said out loud, "Kantot ibig sabihin nun" Nanlambot ako. Nakakaloka. Tas paulit-ulit pa nya sinabi. Grabeh standing ovation ang drama ni notes. Kalerkey!
Hindi naman eto yung first time na I had a dirty talk with the boys, pero kasi jokeful kasi yung atmosphere nun. Pero kaloka talaga!
Pag ako hindi nakapagpigil..... =D
Naka-leave daw si Kuya Juan Paolo Antonio!!! (ang hot nya grabeh!) May kung anong isyung kachurvahan daw ngayon at si Kuya AC Guanco (infairness cute sya) ang acting president daw ng ChES ngayon. Nakakalerkey! Wala sa radar ko yun ah! Kelangan kong malaman ang puno't dulo nyon! go! go! go!
Kuya Juan
Kuya AC
Kuya Juan Kuya AC
We lost in the first game! Dang! Oh well! Next time I'll do better with my Rylai!
In the 2nd game. 17:4 was my score. I'm Krobelus. I can't believe that I'm still adapted to her. Although I admit that I haven't been able to play DotA for a long time.
I should practice Rylai now becuase she's much stronger now.
In the 2nd game. 17:4 was my score. I'm Krobelus. I can't believe that I'm still adapted to her. Although I admit that I haven't been able to play DotA for a long time.
I should practice Rylai now becuase she's much stronger now.
A boy was in love with his gay friend, then his other friend asked him, "Why him?" Then the boy replied immediately, "if only you can borrow my eyes, you will see the girl inside his heart".
I was really touched by this quote. I can say that the gay here is truly happy. It is a dream come true for any gay to be loved for what he is and not for what he has. Not only that, the guy here is straight. He fell in love to a person with a girl's heart.
As gays, we want to be respected and recognized. We also have our individual identities even though we are homosexual. Some of us are different from the stereotype. We are also human. Judging us from the outside is unfair. A bias to all straight people is nothing but rubbish. We gays are also talented. We are also complex species who need love, care, and understanding.
Although I can say that total eradication of heterosexual bias is not that easy, at least a little bit less in every generation will do.
The Reason why I call him Alberchie...
Well for st
Back to the topic.. "Alberchie", well I clearly recall that, that time we were texting. And somehow I knew I made a connection with him so, I decided to make a pet name for him. I was deliberating if it would be "Albertchie", "Aberchie", "Berchie", or "Alberchie". He even joked that I really like CHIE so much. He said, "Gustong gusto mo talaga ung CHIE ha.. eto.. CHIEBOG!!! hehehe..". I just picked the one who sounds the best for the ears. And that is, "Alberchie". I think its obvious that "Alber" came from his name "Albert". I know what your thinking now, where in the world did I get "chie"? I got chie, would you believe? in a pocketbook.. That time before we started texting. I was reading a pocketbook titled "Dapat ka bang ibigin?" Its the story about a girl who fell in lov
Well folks thats the story bout the name Alberchie.. ahihihi..
There was an angel who sinned in heaven. She was brought down to Earth as punishment to atone her sin. She was to guide a boy for the better good and make his life happy. She thought, "That should be easy" But there was a twist, she was to guide him, with a human body but still retain her angel restriction. She can't feel any emotion.
She started her mission, by simply interacting with the boy. The boy was a slacker and can careless about his surroundings. Then for a while they exchanged text messages. Then, they were the best of friends. Each telling each other about thier lives (of course angels are forbidden to tell their true identity). The angel did everything the boy asked: what the boy want; what the boy need; Then after a few months, the boy met this girl. He fell in love with this girl. The boy then told our angel about this girl that he met. This time the angel felt different. It's as if she was left in a freezer. She felt cold. She knew it was impossible because an angel like her should not feel anything other than care for their charges. But their life continued on until the boy and the girl decided to take things to another level. They started their relationship as lovers. The angel felt joy because the boy is now truly happy with his girl. One day the boy became ill and the angel did her best to take care of the boy. But the boy, stubborn, after receiving a text, even though he's ill, he went out and proceeded to where he was to go. On the second time on her mission, she felt cold. She didn't know why. She just felt cold after the boy left her side. Then came a voice form above. "Well done my child, you have atoned for your sins you can come back here in heaven, with Me". At first she was hesitant, but she told to the voice, "Father, I am happy that You have forgiven me, but I want to stay because I want something to be cleared first". "Very well my child you may do so" and all was silent. "Thank You Father."
She was about to leave when the boy came back. But to her surprise, he was with someone... or something, an angel. The angel of death. The boy fell to his bed and collapsed. The angel of death was poised to shoot the heart of the boy. The angel exclaimed, "Wait! Is it his time to die?" "Yes, he was next to my list, if you had stopped him from going out, he might still have lived longer" With that said the angel of death fired his arrow to the boy. But the angel used her human body to save the boy, blocking the arrow, and it pierced her human heart. "What are you doing? Didn't you know that a death arrow is also leathal to angels?" the angel of death said. Then the angel's heart glowed and the angel of destiny appeared before her. "You, one of the angels of heaven, are losing your divinity, You are given one wish and one wish only. Each angel is given one wish before her dedivination." spoke the angel of destiny. "I want this boy to live longer." the angel replied. "What!? your wish is for that boy?" the angel of death exclaimed. "Very well," Then the angel of destiny disappeared. The boy woke up and he saw our angel pierced by an arrow. The angel's body glowed once more. And she spoke these last words "I just wished that I felt your warm care and love for me..." She lay lifeless, relinquished her divinity for the boy that she "cared" for...
She started her mission, by simply interacting with the boy. The boy was a slacker and can careless about his surroundings. Then for a while they exchanged text messages. Then, they were the best of friends. Each telling each other about thier lives (of course angels are forbidden to tell their true identity). The angel did everything the boy asked: what the boy want; what the boy need; Then after a few months, the boy met this girl. He fell in love with this girl. The boy then told our angel about this girl that he met. This time the angel felt different. It's as if she was left in a freezer. She felt cold. She knew it was impossible because an angel like her should not feel anything other than care for their charges. But their life continued on until the boy and the girl decided to take things to another level. They started their relationship as lovers. The angel felt joy because the boy is now truly happy with his girl. One day the boy became ill and the angel did her best to take care of the boy. But the boy, stubborn, after receiving a text, even though he's ill, he went out and proceeded to where he was to go. On the second time on her mission, she felt cold. She didn't know why. She just felt cold after the boy left her side. Then came a voice form above. "Well done my child, you have atoned for your sins you can come back here in heaven, with Me". At first she was hesitant, but she told to the voice, "Father, I am happy that You have forgiven me, but I want to stay because I want something to be cleared first". "Very well my child you may do so" and all was silent. "Thank You Father."
She was about to leave when the boy came back. But to her surprise, he was with someone... or something, an angel. The angel of death. The boy fell to his bed and collapsed. The angel of death was poised to shoot the heart of the boy. The angel exclaimed, "Wait! Is it his time to die?" "Yes, he was next to my list, if you had stopped him from going out, he might still have lived longer" With that said the angel of death fired his arrow to the boy. But the angel used her human body to save the boy, blocking the arrow, and it pierced her human heart. "What are you doing? Didn't you know that a death arrow is also leathal to angels?" the angel of death said. Then the angel's heart glowed and the angel of destiny appeared before her. "You, one of the angels of heaven, are losing your divinity, You are given one wish and one wish only. Each angel is given one wish before her dedivination." spoke the angel of destiny. "I want this boy to live longer." the angel replied. "What!? your wish is for that boy?" the angel of death exclaimed. "Very well," Then the angel of destiny disappeared. The boy woke up and he saw our angel pierced by an arrow. The angel's body glowed once more. And she spoke these last words "I just wished that I felt your warm care and love for me..." She lay lifeless, relinquished her divinity for the boy that she "cared" for...
I want to make an entry about Papa Eug but I don't have much of his pictures! waaaaaaaaaaah! I only have 3.. Oh well, I'll make him an entry after I see him compete next year. He's a swimmer by the way.
Introduction
Most people don't know these kind of terms so I thought I would share them! Be disgusted! whahahahah! Enjoy!
Jerbs, Jerbak
-tae.
Tubol
-taeng matigas, gabato ba, masakit sa pwet. (Para sa sken pata kang sinibak)
Mekikekwek
-talsik ng malamig na tubig sa pwet pag natutubol.
Burabus
-tae explosion. Kalat sa buong inidora ang jerbs.
Bugret
-taeng malambot, may mga gulay bits, corn at minsan kulay green!
hudini
-taeng hindi mo na kailangang iflush dahil wala na sya pag tinignan mo.
Mc Arthur
-taeng I shall return! ang drama! ayaw magpaflush!
Ligapot
-taeng tubig, makyoho dahil sa diarrhea.
Bahid
-tae sa panty or briefs dahil sa UST
UST
-Utot sabay tae!
Most people don't know these kind of terms so I thought I would share them! Be disgusted! whahahahah! Enjoy!
Jerbs, Jerbak
-tae.
Tubol
-taeng matigas, gabato ba, masakit sa pwet. (Para sa sken pata kang sinibak)
Mekikekwek
-talsik ng malamig na tubig sa pwet pag natutubol.
Burabus
-tae explosion. Kalat sa buong inidora ang jerbs.
Bugret
-taeng malambot, may mga gulay bits, corn at minsan kulay green!
hudini
-taeng hindi mo na kailangang iflush dahil wala na sya pag tinignan mo.
Mc Arthur
-taeng I shall return! ang drama! ayaw magpaflush!
Ligapot
-taeng tubig, makyoho dahil sa diarrhea.
Bahid
-tae sa panty or briefs dahil sa UST
UST
-Utot sabay tae!
Hinihintay ko lang ang pictures from the ChES week! Lalo na yung sa pageant humanda sa matinding pang-ookray! whahahahah!
Naloka ako nung nakita ko tong mga videos na itech!
Pinanood mo ba? Kung hindi mo pinanood di panoorin mo! Hindi mo aakalaing si Marian Rivera pala yung nasa commercials na yan! Kalerkey!
Masayang masaya ako sa takbo ng Marimar! Kuhang kuha nya kasi yung kiliti ng mga Pinoy. Wala dina kong masabi sa casts. Ang gagaling nilang lahat!
ang dating Marimar and Fulgoso, meets the new Marimar and Fulgoso
Pinanood mo ba? Kung hindi mo pinanood di panoorin mo! Hindi mo aakalaing si Marian Rivera pala yung nasa commercials na yan! Kalerkey!
Masayang masaya ako sa takbo ng Marimar! Kuhang kuha nya kasi yung kiliti ng mga Pinoy. Wala dina kong masabi sa casts. Ang gagaling nilang lahat!
ang dating Marimar and Fulgoso, meets the new Marimar and Fulgoso
Introduction
These are some of th ethings I noticed for the past few days. Tondo kids are so intelligent and resourceful!
What would you do if you have a shuttlecock and no rackets or paddle?
Get a pair of rubber slippers and pound away!
What would you do if you have a pair of badminton rackets and have no shuttlecock?
Get an empty yakult container! Have fun playing!
What would you do if you want to play chinese garter but there is only but 1 playmate around?
Tie one end of the garter to a nearby lamp post!
Wala akong masabe! Resourceful!
These are some of th ethings I noticed for the past few days. Tondo kids are so intelligent and resourceful!
What would you do if you have a shuttlecock and no rackets or paddle?
Get a pair of rubber slippers and pound away!
What would you do if you have a pair of badminton rackets and have no shuttlecock?
Get an empty yakult container! Have fun playing!
What would you do if you want to play chinese garter but there is only but 1 playmate around?
Tie one end of the garter to a nearby lamp post!
Wala akong masabe! Resourceful!
Ang gwapo nyeta!
Jovan Coronel is part of a dance group called G-13. I was able to dance with them during my goddaughter's birthday bash in an open field at Intramuros. I actually got to know him more during our drinking session on his birthday. He was my textmate until early July because I have a smart sim then. He's really handsome. He always tells me he wants to study. Right now he's studying at Tondo High School, which is very convinient for him because his house is just beside the school. Well, that is his good traits. What I really don't like about Jovan is that, he knows how to handle gays. I mean. Sanay na sanay na sya kung pano mambola ng bading. Well he's really taking advantage of his looks! Mercado na kasi sya, sayang! I'll admit. Dapat talaga papatusin ko na si Jovan. My cousin Ate Lemon even pushes me to him. But I'm far too intelligent to be fooled that easily. There was this instance, actually it was Albert and Chii's anniversary, July 7, 2007, Jovan and I was suppose to watch a movie together. Actually the movie was my treat, I asked him to fetch me at UST. But he doesn't want to. My point is kung gagamitin nya ako, gagamitin ko din sya. Masarap atang magdisplay ng jowang gwapo! So I dumped him and moved on. I even threw away my smart sim. Actually the only reason that I had a smart sim is to be able to text Jovan. So with him gone, what's the use of it?
School boy!
I, Jovan, Jordan. Actually I have my eyes open then, I didn't know why it is close there. It was Jovan's birthday.
Jovan is cute here.
The G-13 with the 3 bonggacious gays after the dance with the tune of Push t he button.
Here's something for Joeward:
Bektas hulaan mo kung sino si Jovan dyan!
