Kanina umiyak ako at napasigaw na mahal na mahal ko sya. Napahagulgol ako ng malakas. Tumutulo yung luha ko habang sinisigaw sa malakas na ulan sa bintana ko na mahal na mahal ko sya. Hawak yung panyo kong leopard print, humahagulgol ako na mahal na mahal ko sya. Haaay... Kahit papano, nabawasan yung sakit na nararamdaman ko.
Ang hirap labanan nung feeling na ganun kalakas. Pinipilit ko syang ikinulong sa puso ko pero lagi akong naooverwhelm. Constant struggle tuloy ang labas namin. Pilit akong nagpapakatatag. Sana TIME, bilisan mo dyan at tulungan mo na ako. Next year pa 'possibly' sya magkaron ng time para makapag-usap kami ng masinsinan. Kaya please, hirap na hirap ang loob ko. Tignan mo naman ito:
Baket dyan parang ang saya saya namin? Baket? BAKET?! BAAAKKKKETTTTT??!! Baket ngayon wala nah? Gulong gulo ako! What did I do to deserve this?! Kahit bigyan nyo lang ako ng explanation kung bakit naging ganto ang lahat. Masaya na akong magmomove on. Everything was alright. Why did it end like this? ARRRRGGGHHHH!!!!
Bigyan mo naman ako ng explanation. Please!!!!! Please!!!!!
2 comments:
everything will fall into pieces at the right time will. just wait, soon malalaman mo ang reasons sa lahat ng bagay.. :D
smile!
haaay sana nga kuyaronron... Ang hirap kasi ng ganito eh...
=D wihi!
Post a Comment